تعریف گرامر و یا دستور زبان (Grammar Definition)

در درس قبلی با تعریف زبان و اهمیت یادگیری آن آشنا شدیم. در این درس با تعریف گرامر و یا دستور زبان آشنا خواهیم شد. گرامر یا دستور زبان، مجموعه‌ای از قواعد و اصول است که ساختار و استفاده از زبان را تعیین می‌کند. این قواعد شامل نحوهٔ تشکیل و ترکیب واژه‌ها، جملات و عبارات است. گرامر به ما کمک می‌کند که چگونه کلمات را به درستی در کنار هم قرار دهیم تا معنا و مفهوم درستی از جملات به دست آید.
به طور کلی، گرامر شامل بخش‌های مختلفی است که عبارتند از:
1. صرف (Morphology): بررسی شکل و ساختار کلمات و نحوهٔ تغییرات آن‌ها.
2. نحو (Syntax): بررسی ساختار جملات و ترتیب قرارگیری کلمات در جمله.
3. معناشناسی (Semantics): بررسی معنا و مفهوم کلمات و جملات.
4. آواشناسی (Phonology): بررسی صداها و نحوهٔ تلفظ آن‌ها در زبان.
5. کاربردشناسی (Pragmatics): بررسی استفاده از زبان در موقعیت‌های مختلف و تأثیر زمینهٔ اجتماعی بر زبان.

گرامر در هر زبانی وجود دارد و به یادگیری و استفاده صحیح از زبان کمک می‌کند. به طور کلی، یادگیری گرامر می‌تواند در مهارت‌های نوشتاری و گفتاری و درک بهتر متن‌ها و صحبت‌ها موثر باشد.

گرامر زبان انگلیسی به مجموعه‌ای از قواعد و ساختارهایی اطلاق می‌شود که برای تشکیل جملات صحیح و درک صحیح زبان انگلیسی ضروری است. این قواعد شامل نحوه ترکیب کلمات، ساختار جملات، نحوه استفاده از زمان‌ها، حالات فعلی و صفات، حروف اضافه، ضمایر، و دیگر عناصر زبانی می‌شود.

Grammar Definition:

Grammar is the set of rules and principles that govern how words are structured and arranged in a language to create meaningful sentences. It includes rules for word formation (morphology), sentence structure (syntax), and the use of different parts of speech such as nouns, verbs, adjectives, and adverbs. Grammar also covers how words change form to convey tense, mood, number, and other grammatical categories, as well as how they relate to each other within a sentence. Understanding grammar helps in constructing clear and correct communication in both writing and speaking.

Grammar is the set of rules that guide how words are combined to form sentences and convey meaning in a language.

الفبای زبان انگلیسی (English Alphabet)

برای یادگیری هر زبان، ابتدا باید با الفبای آن زبان آشنا شد. بناء الفبای زبان انگلیسی، که به آن همچنین الفبای لاتین یا Latin alphabet نیز گفته می‌شود، شامل بیست و شش حرف اصلی است که برای نوشتن کلمات، جملات و متون استفاده می‌شود. در زیر، الفبای زبان انگلیسی به همراه تلفظ صحیح هر حرف آموزش داده شده است:

عکس از سایت https://promova.com/ گرفته شده است.

الفبای زبان انگلیسی: حروف بزرگ، کوچک، صدادار، بی‌صدا و نیمه‌صدادار

الفبای زبان انگلیسی شامل 26 حرف است که به دو دسته اصلی حروف بزرگ و حروف کوچک تقسیم می‌شوند. این حروف نیز به دو نوع حروف صدادار و بی‌صدا تقسیم می‌شوند. همچنین، حروف نیمه‌صدادار نیز وجود دارند که ویژگی‌های خاص خود را دارند.

۱. حروف بزرگ و کوچک:

هر یک از 26 حرف الفبای انگلیسی به دو شکل بزرگ (capital) و کوچک (lowercase) نوشته می‌شوند.

حروف بزرگ (Capital Letters):

A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z

حروف کوچک (Small Letters):

a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z

۲. حروف صدادار (Vowels) و بی‌صدا (Consonants):

حروف الفبای انگلیسی به دو دسته حروف صدادار و بی‌صدا تقسیم می‌شوند.

حروف صدادار (Vowels):

حروف صدادار شامل 5 حرف اصلی هستند که در تلفظ کلمات نقش مهمی دارند. این حروف عبارتند از: A, E, I, O, U

حروف بی‌صدا (Consonants):

بقیه حروف الفبای انگلیسی به عنوان حروف بی‌صدا شناخته می‌شوند. این حروف عبارتند از: B, C, D, F, G, H, J, K, L, M, N, P, Q, R, S, T, V, W, X, Y, Z

3. حروف نیمه‌صدادار (Semi-vowels):

حروف Y و W معمولاً به عنوان نیمه‌صدادار شناخته می‌شوند.

Y:

– به عنوان صدادار: در کلماتی مانند “myth” و “gym”.
– به عنوان بی‌صدا: در کلماتی مانند “yes” و “yellow”.

W:

– به عنوان نیمه‌صدادار: در کلماتی مانند “wow” و “way”.
– به عنوان بخشی از یک ترکیب: در کلماتی مانند “cowl” و “new”.

 نکات مهم:

– حروف بزرگ معمولاً در ابتدای جملات و برای نام‌های خاص استفاده می‌شوند.
– حروف کوچک در بقیه کلمات استفاده می‌شوند و معمولاً در متون نوشتاری و روزمره کاربرد دارند.
– حروف صدادار برای ایجاد صداهای باز و متنوع در کلمات استفاده می‌شوند.
– حروف بی‌صدا برای ایجاد صداهای مشخص و بسته‌تر در کلمات استفاده می‌شوند.
– حروف نیمه‌صدادار ویژگی‌هایی بین حروف صدادار و بی‌صدا دارند و در تشکیل هجاها و ترکیب‌های صوتی نقش دارند.

راهنمای کامل تلفظ حروف الفبای انگلیسی: صداهای خوانا و ناخوانا

در زبان انگلیسی، هر حرف از الفبای انگلیسی می‌تواند صداهای متفاوتی داشته باشد. صداهای حروف بستگی به موقعیت آنها در کلمه، ترکیب با دیگر حروف و قوانین زبانی دارد. همچنین، برخی حروف ممکن است در شرایطی خاص تلفظ نشوند (ناخوانا باشند). در ادامه، صدای هر حرف و موارد ناخوانا بودن آنها را توضیح می‌دهم:

1. A a

صدای خوانا:
– صدای کوتاه: /æ/ مانند کلمه‌ی cat (گربه)
– صدای بلند: /eɪ/ مانند کلمه‌ی cake (کیک)
ناخوانا: در برخی کلمات مانند bread، حرف “a” تلفظ نمی‌شود و در عوض صدایی شبیه /ɛ/ می‌دهد.

2. B b

صدای خوانا:
– صدای /b/ مانند کلمه‌ی bat (خفاش)
ناخوانا: وقتی حرف “B” بعد از “M” می‌آید، ناخوانا است. مانند comb (شانه) یا lamb (بره).

3. C c

صدای خوانا:
– صدای /k/ مانند کلمه‌ی cat (گربه)
– صدای /s/ وقتی قبل از “E” یا “I” می‌آید، مانند city (شهر)
ناخوانا: در کلماتی که “C” همراه با “K” بیاید مانند lock (قفل)، “C” گاهی ناخوانا است.

4. D d

صدای خوانا:
– صدای /d/ مانند dog (سگ)
ناخوانا: در کلماتی مانند edge (لبه)، “D” گاهی به صورت /ʤ/ تلفظ می‌شود.

5. E e

صدای خوانا:
– صدای کوتاه /ɛ/ مانند bed (تخت)
– صدای بلند /i:/ مانند see (دیدن)
ناخوانا: اغلب وقتی در آخر کلمه می‌آید، خوانده نمی‌شود، مانند name (نام).

6. F f

صدای خوانا:
– صدای /f/ مانند fish (ماهی)

7. G g

صدای خوانا:
– صدای /g/ مانند goat (بز)
– صدای /ʤ/ قبل از “E” یا “I”، مانند giant (غول)
ناخوانا: در کلماتی مانند gnome (جن)، “G” خوانده نمی‌شود.

8. H h

صدای خوانا:
– صدای /h/ مانند hat (کلاه)
ناخوانا: وقتی “H” بعد از “W” می‌آید، معمولاً تلفظ نمی‌شود، مانند what (چی).

9. I i

صدای خوانا:
– صدای کوتاه /ɪ/ مانند sit (نشستن)
– صدای بلند /aɪ/ مانند time (زمان)

10. J j

صدای خوانا:
– صدای /ʤ/ مانند jump (پریدن)

11. K k

صدای خوانا:
– صدای /k/ مانند kite (بادبادک)
ناخوانا: در کلماتی مانند knife (چاقو)، “K” تلفظ نمی‌شود.

12. L l

صدای خوانا:
– صدای /l/ مانند lamp (چراغ)

13. M m

صدای خوانا:
– صدای /m/ مانند man (مرد)

14. N n

صدای خوانا:
– صدای /n/ مانند nose (بینی)

15. O o

صدای خوانا:
– صدای کوتاه /ɒ/ مانند hot (گرم)
– صدای بلند /oʊ/ مانند go (رفتن)
ناخوانا: در برخی کلمات مانند people (مردم)، “O” به صورت /i:/ تلفظ می‌شود.

16. P p

صدای خوانا:
– صدای /p/ مانند pen (قلم)

17. Q q

صدای خوانا:
– همیشه با “U” همراه است و صدای /kw/ می‌دهد مانند queen (ملکه)

18. R r

صدای خوانا:
– صدای /r/ مانند red (قرمز)
ناخوانا: در برخی گویش‌های بریتانیایی، “R” در انتهای کلمات بعد از صدای بلند ناخوانا است، مانند car (ماشین).

19. S s

صدای خوانا:
– صدای /s/ مانند sun (خورشید)
– صدای /z/ در برخی موارد، مانند was (بودن)

20.  T t

صدای خوانا:
– صدای /t/ مانند top (بالا)
ناخوانا: در برخی کلمات مانند castle (قلعه)، “T” تلفظ نمی‌شود.

21. U u

صدای خوانا:
– صدای کوتاه /ʌ/ مانند cup (فنجان)
– صدای بلند /ju:/ مانند use (استفاده)
ناخوانا: در برخی کلمات مانند *guess* (حدس زدن)، “U” تلفظ نمی‌شود.

22. V v

صدای خوانا:
– صدای /v/ مانند van (ون)

23. W w

صدای خوانا:
– صدای /w/ مانند water (آب)
ناخوانا: در کلماتی مانند write (نوشتن)، “W” تلفظ نمی‌شود.

24. X x

صدای خوانا:
– صدای /ks/ مانند box (جعبه)
– صدای /gz/ در برخی کلمات مانند exact (دقیق)

25. Y y

صدای خوانا:
– صدای /j/ مانند yes (بله)
– به عنوان صدای واکه نیز ممکن است صدای /i:/ داشته باشد مانند happy (خوشحال)

26. Z z

صدای خوانا:
– صدای /z/ مانند zebra (گورخر)

این توضیحات شامل موارد اصلی تلفظ و ناخوانا بودن حروف در زبان انگلیسی است. هرچند ممکن است استثناهایی وجود داشته باشد، ولی این اصول به شما در یادگیری تلفظ صحیح کمک می‌کند.